Mijn blog vertelt verhalen over mijn ontdekkingstocht door Groningen. Ik leer mijn eigen omgeving beter kennen en ben op zoek naar het hart van Groningen. Dat betekent dat ik niet alleen mooie plaatsen bezoek en me verdiep in bijzondere geschiedenis, maar dat ik ook meer te weten wil komen over Groninger cultuur. Mensen, volksverhalen, tradities, taal, muziek. Zo bracht mijn ontdekkingstocht me naar Garnwerd, naar café Hammingh.
Samen met familie en vrienden maakte ik daar kennis met de muziek van Marlene Bakker. Tijdens dit ‘muzikaal aperitief’ op zondagmiddag zong Bakker schitterende liedjes van haar onlangs uitgekomen debuutalbum RAIF.
In Garnwerd luisterde ik naar Marlene’s dromerige liedjes met prachtige, haast poëtische teksten. Ze komt, net als ik, uit Westerwolde, en bezingt feilloos de heimwee naar het sprookjesland van thuis. Kijk bijvoorbeeld eens naar de videoclip van Waarkhanden, die is opgenomen in Westerwolde.
Groningstalige muziek is iets bijzonders. Toen ik jong was luisterde ik geen Ede Staal of Alex Vissering. Kom zeg, hoe oncool was dat? Dat soort muziek vond ik iets voor oudere mensen. Ik verstond het Gronings prima, maar zelf zei ik niet veel meer dan ‘moi’. Of het moesten van die woorden zijn waarvan ik dacht dat ze Nederlands waren, maar die achteraf Gronings bleken te zijn.
Maar dat is nu een heel ander verhaal geworden. Toen ik in de stad kwam te wonen en het platteland achter me had gelaten, merkte ik dat streektaal best mooi kon zijn. Het was immers de taal van mijn afkomst – en de taal van de mensen die het dichtste bij me staan. Muziek in het Gronings begon mij dan ook meer en meer te raken.
En Marlene Bakker doet dit als geen ander. Ze weet thema’s als liefde en verdriet met een typisch Groningse inslag te brengen. Haar nummer ‘Te Nuchter’ is daarvan een goed voorbeeld. Ik moest ook een traantje wegpinken bij haar cover van Adele’s Hometown Glory, dat ze samen met Fieke Gosselaar vertaald heeft naar ‘Wondern van Mien Stee’.
Maar eigenlijk is Marlene Bakker’s hele album, zoals een vriendin van mij het beschreef, een warm bad. Een favoriet nummer vind ik dan ook moeilijk te kiezen – maar ik denk dan toch dat dit ‘Golven’ is.
“t Wordt weer tied veur n omraais
Gaaist doe nog aal veuroet
of staaist stil?”
Tijd om weer op omraais door het Groningerland te gaan.
Meer informatie
Meer info vind je op www.marlenebakker.nl. Als je de kans hebt om Marlene Bakker live te zien, dan zou ik je dat zeker aanraden!
© Sanne Meijer, 2018